Program Pendidikan Khas Integrasi (PPKI)

Bila mana kita menyebut tentang PPKI, pelbagai maklum balas yg diterima dr org ramai. Pengalaman sy sendiri, sy dapat mcm2 nasihat dan mungkin jg satu ingatan utk diri sy.

Antaranya:

• “Pendidikan Khas tu kena banyak sabar sbb budak2nya tak faham bahasa..”
• “Budak2 mcm tu, hari ni ajar tp esok bila tanya dh lupa. Apa yg diajar mmg tak masuk di kepalanya..
• “Nanti mengajar tu baik2, kena sabar sbb nanti kalau mengandung bleh kena kenan. Nanti anak pun jd mcm tu..”
• “Maziah seeloknya cari kerja yg ada kena mengena dgn degree. Pendidikan khas ni mmg dh lari sgt..”
• “PPKI ni sangat seronok.. Murid sedikit, cikgu pula ramai, siap ada pembantu pengurusan murid lagi.. seorg cikgu pegang dlm 5-6 org murid shj..”
• "Cikgu rasa Maziah boleh sbb Maziah penyabar orangnya.."
  
• “Bagus pendidikan khas, skrg Jabatan dh ambil cikgu degree untuk PPKI.”
• Mcm2 lagi yg sy dpt tp tak ingat mcmn ayatnya.. Hehe.. sori yer..

Tp, setelah sebulan ni (mengikut pemerhatian n rasa hati) ada sedikit kesimpulan yg dpt sy buat iaitu:

• Pendidikan khas mmg kena bnyk sabar kerana lumrah bila mana kita ingin menjadi seorg guru, kita perlu ada asas yg amat penting iaitu KESABARAN, KEGIGIHAN dan KESUNGGUHAN. Perlu diingat, bkn PPKI shj yg perlu sabar, semua pekerjaan perlu sabar.. :)
• Sebenarnya, adat kehidupan ada suka dan duka. Sy sbnrnya enjoy dgn PPKI sbb telatah anak murid kadangkala sgt lucu dan bila balik rumah sy akan tersenyum sendiri.. Setiap hari rasa excited utk ke sekolah utk lihat mereka.. Kdg2 ada jg rasa geram apabila mrk terlalu tak mendengar kata tp ingatkn diri semula bahawa inilah yg disebut anak istimewa. Ada hikmahnya semua tu.. :)
• Tentang kenan-mengenan ni, semua tu takdir dr ALLAH. Siapa kita utk membezakan mereka?? Yakin dgn Qada’ dan Qadar, ia penawar pada keresahan hati.. :)
• Dah la tu.. yg lain fikir sendiri yer.. Sy pun tgh memerhati skrg. Bnyk lg yg kena bljr.. :)